insan gökyüzü gibidir
bakışlarında bulut
sesinde yağmur
yüreğinde
bir gök gürültüsü...
kapılıp gitmek ister
rüzgarlara
gidemez
yağmak ister
yağamaz...
o an
bir ağaca tutunur insan..
insan deniz gibidir
uzağında güçlü
yakınında biçare
bir damla su
yahut
koca derya
ıslanmak
ve
yorulmak
dalgalarla...
bir an
buluta tutunur insan...
insan insana tutunmalı oysa
bir şehre tutunur gibi
ışıl ışıl gözlerle
insan
aşka tutunmalı
şiirsi
saf
ve
berrak
ben hep
bir kiraz dalı gibi
yüreğime eğilen
bir yüreğe tutundum
şiire tutunur gibi
aşkla…
N. Kaygısız
Hiç yorum yok:
Yorum Gönder