Yaz aşkları ve unutulmaz bir film...

"Summer of 42", ya da "1942 Yazı" fimi sinema tarihine geçmiş önemli filmlerden biri. Yalnız burada hemen bir parantez açıp belirtilmeli ki, bu filmde sadece alışılagelmiş bir aşk hikayesi anlatılmamış. Bu film aynı zamanda, II. Dünya Savaşı'nın bütün şiddeti ile yaşandığı o günlerde küçük ve sakin bir adada yaşayan ve cinselliği keşfetmeye çalışan ergenliğe yeni adım atmış üç erkek arkadaşın merak ve heyecanlarından yola çıkarak bu yönde gelişen olayları ve onlarla aynı adada bulunan ve eşini savaşa gönderdiği için yalnız yaşamak zorunda kalan Dorothy (Jennifer O'Neill) arasında geçenleri romantik bir atmosfer içinde seyirciye aktarma başarısını yakalayabilmiş de bir film. Filmin bu başarısında şüphesiz filme aynı adı taşıyan ve ünlü Fransız müzisyen Michel Legrand tarafından yapılan film müziğinin de katkısı büyük.

Yazar Hasan Bülent Kahraman "Yaz aşkları ergenliği" başlıklı makalesinde bu film hakkında şunları söylüyor:

'Yaz aşkları' kavramını evrensel sanırız. Yaz 'romansları', yanıldığımızı hiç düşünmeden zannederiz ki, dünyanın her yerinde, her kültüründe geçerlidir. 'Deniz ve mehtap', sudaki yakamozlar, mutlaka mühürleyici bir şarkı bu yaz aşkları klişesinin unsurlarını oluşturur. En nihayet sonbahar gelecek, eylül başlayacak, 'sarı sarı yapraklarla' aşklar bitecektir. Eh, zaten Eylülde Gel gibi şarkılar falan da vardır.

"Benim bildiğim, yaz aşkları denince hatırlanan ilk ve önemli yapıt, Amerikan kültürünün neredeyse ikonik önem kazanmış filmi Summer of 42'dir; 1942 Yazı. Film, ya 1971 ya 1972 yılındandır. Gösterime girer girmez etkili olmuştur. Herman Raucher'in çok muhtemelen kişisel anılarından yola çıkarak yazdığı senaryo, 14 yaşındaki bir çocuğun, Hermie'nin, kendisinden yaşlı çok güzel bir kadın olan Dorothy'ye duyduğu aşkı ve sonunu anlatır.

Uzun günlerdir peşinde olduğu Dorothy bir akşam ağlamaktadır, üzgündür ve o gece Hermie'yle yatar. Oğlan sabah uyandığında kadını ortalıkta göremez. Geride bir mektup bırakıp Nantucket koyunu terk etmiştir. Kadın mektubunda Hermie'nin kendisini ileride anlayacağından bahsetmektedir. Bizim sivilceli o arada fark eder ki, bir önceki gece gelen telgraftan, Dorothy asker eşinin cephede öldüğünü öğrenmiş, onunla, o acının, yıkımın yarattığı yücelik (belki de hiçlik) duygusu içinde beraber olmuştur. Bu filmden etkilenmeyen kimseyi anımsamıyorum. Hele ergenlik çağındaki genç erkeklerin kendilerinden yaşlı kadınlar tarafından 'seçileceklerine' dair muazzam hayal filmi daha da cazip hale getiriyordu."(*)

Yönetmenliğini Robert Mulligan'ın yaptığı ve 70'li yıllarda artık yavaştan can çekişmeye başlayan tahta sandalyeli yazlık sinemaların o zamanlar taşra sayılan bir kasabasında bulunanan bir numunesinde benim de seyretme şansı bu bulduğum bu güzel filmde, Hermie karakterini Gary Grimes, onun en iyi arkadaşı olan Oscy'i Jerry Houser ve onların biraz safça bir çocuk olan arkadaşları Benjie'yi Oliver Conant üstlenmişti. Ve işte bu unutulmaz filmin müziği de burada:

-------------------------------

(*) http://www.sabah.com.tr/Pazar/Yazarlar/kahraman/2011/07/24/yaz-asklari-ergenligi