Gözlerin İstanbul oluyor birden

Seninle bir yağmur başlıyor iplik iplik,

Bir güzellik doğuyor yüreğime şiirden.

Martılar konuyor omuzlarıma,

Gözlerin İstanbul oluyor birden.

Gönlüm ne dertlidir, ne de bahtiyar...

Uzaklarda senin yüreğin

Uzaklarda senin yüreğin

biliyorum sevdiğim

uzaklardasın

uzaklarda senin yüreğin

tel tel saklı kokuların dudaklarımda

avuçlarımda hayallerin

Bana bir şiir yaz bu gece

Bana bir şiir yaz bu gece
Geceler gibi uzun ve siyah
Gündüzler gibi kısa ve apak
Ateşler gibi sıcak olsun
Vuslatlar kadar da uzak

Kiralık Şiir

Bu sabah şu denizi kirala, mavi
mavi hatırlayalım birbirimizi,
bu öğlen güneşi kirala da, bir
daha soğukluk girmesin aramıza,

Küçük mutluluklardır, büyük nehirleri oluşturan...

Küçük derelerdir büyük nehirleri oluşturan
Küçük mutluluklar, küçük, küçücük derelerdir
Büyük nehri ararken üzerinden atladığın
Arkana dönüp de bakmadığın

Sevdimse seni...

Gün biter, gülüşün kalır bende...

Ağlamayı bil, gülmeyi unutma...

Saatli bomba gibi tıkırdıyor kalbim...

Bir çocuğun düşüyüm ben

ben mızıka çalmazsam
ne özlemleriniz olur ne ayrılıklarınız
yalnız bir yıldız gibi boşluğa
düşer yaşlı dünyanız

Gün olur, alır başımı giderim

Gün olur, alır başımı giderim,
Denizden yeni çıkmış ağların kokusunda.
Şu ada senin, bu ada benim,
Yelkovan kuşlarının peşi sıra.
Dünyalar vardır, düşünemezsiniz;
Çiçekler gürültüyle açar;
Gürültüyle çıkar duman topraktan.
Hele martılar, hele martılar,
Her bir tüylerinde ayrı telaş!...
Gün olur, başıma kadar mavi;
Gün olur başıma kadar güneş;
Gün olur, deli gibi...

O. Veli Kanık

Ey benim doğmayan sabah yıldızım

Ey benim doğmayan sabah yıldızım
Geceler mi uzak sen mi uzaksın?
Ne zaman bitecek bu yalnızlığım
Umutlar mı uzak sen mi uzaksın?

Ahmet Selçuk İlkan

Yeşil pencerenden bir gül at bana

Yeşil pencerenden bir gül at bana
Işıklarla dolsun kalbimin içi.
Geldim işte mevsim gibi kapına,
Gözlerimde bulut, saçlarımda çiğ.

Şimdi sana dairim

Ne zaman seni düşünsem...

Ne zaman seni düşünsem yaşamak güzel
Bir bahar bahçesi olur güz bahçeleri
En karanlıklarda bile uzanır bir el
Kendiliğinden açar sabaha perdeleri

Kovboy filmlerine biterim

Ucuz sinemalara giderim,
Cebimde fazla para oldukça
Otururum koltukta.

Unutulmaz diye bir şey vardır

Güzel bir şarkıya benzer aşk

İnanma sakın

Sensiz hatırlamasınlar beni...

Şimdi seni düşünüyorum

Sahi, sen hangi mevsimdesin?..

Ömrün beş mevsimi var
Aşk, hasret, yalnızlık, vuslat ve hüzün
Sahi, sen hangi mevsimdesin...

Hüsn-ü Aşk / Şeyh Galib

İçimde iki yaşlı çocuk

ey terk ettiğim şehrin güneşi
yeter artık üşütme içimi
ey kimsesiz pencerelerin solgun hikayeleri
ey sisli sokakların yitik kaldırım taşları
tükeniyorum
unutmayın beni...

Sen, yüreğimin yıldızlı göğü

ötelerimde baharsın
düşlediğim,
yakınımda
elvan elvan çiçek...

uzağıma düş,
yakınıma gerçek…
azığıma katık,
hüznüme neşe...

İnsan gökyüzü gibidir

insan gökyüzü gibidir
bakışlarında bulut
sesinde yağmur
yüreğinde
bir gök gürültüsü...

kapılıp gitmek ister
rüzgarlara
gidemez
yağmak ister
yağamaz...

Kocalmaya alışıyorum

Kocalmaya alışıyorum
dünyanın en zor zanaatına,
kapıları çalmaya son kere,
durup durmadan ayrılığa.
Saatler,
akarsınız, akarsınız, akarsınız...
Anlamaya çalışıyorum,
inanmayı yitirmenin pahasına.
Bir söz söyleyecektim sana
söyleyemedim.
Dünyamda sabahleyin aç karına
içilen cıgaramın tadı.
Ölüm kendinden önce bana
yalnızlığını yolladı.
Kıskanıyorum öylelerini
kocaldıklarının farkında bile değiller,
öylesine başlarından aşkın işleri...

Nazım Hikmet.

Uyku sanatı

Gözlerine bakarken...

"Çaysız sohbet, mehtapsız gökyüzüne benzer"

“Es-sohbetü bilâ çay

  Kes semai bilâ ay”

"Çaysız sohbet, mehtapsız gökyüzüne benzer" dermiş eskiler.

Çay eşliğinde nice güzel sohbetleriniz olsun...

Son otobüs

Gece yarısı.
Son otobüs.
Biletçi kesti bileti.
Beni ne bir kara haber bekliyor evde,
ne rakı ziyafeti.
Beni ayrılık bekliyor.
Yürüyorum ayrılığa korkusuz
ve kedersiz.

Kırılmaktan ağır...

Ah, ne çok yol yürüdüm sensiz

şimdi
solgun akşamlar biriktiriyorum
ağlayan şarkılar dinliyorum
üç adımda insanları tanıyorum
ah,
ne çok yol yürüdüm sensiz!
rüzgârlar okşadı saçlarımı
yerine senin…
yağmurlar yağarken
ben hep seni düşündüm
ve...
elbisende küçük bir leke gibi
belli belirsiz,
dolaştım hep seninle,
senden habersiz…

O. Arıkan + H. Sezgin.

Aç yüreğini...

Ah, Sezar...

Niye bana yazmıyon?

KIYAMADIĞIM...

KIYAMADIĞIM...

Hey bir zaman bakıp bakıp
Seyrine doyamadığım!
Şimdi gurbette bırakıp
Sesini duyamadığım!

Evde kapanıp kaldın mı?
Seyrana çıkıp güldün mü?
Başkalarının oldun mu?
"Benimsin!" diyemediğim!

Akıtıp gözüm yaşını
Hatırlarım gülüşünü;
Kıvırcık saçlı başını
Göğsüme koyamadığım!

Dik yamaçların selisin,
Sen benden daha delisin,
Şimdi kimlerin kulusun?
Başını eğemediğim!

Nasıl vurgunum bilirdin,
Niçin benden yüz çevirdin?
Kimlerin koynuna girdin?
Öpmeye kıyamadığım!

Sabahattin Ali.

Zor...

Hâlâ, her şeye rağmen...

Sen hiç aşk oldun mu?

senin hiç
aşk oldu mu yüreğin

kendinden çıkıp kendine
vardı mı
ayakların?

koca bir dünya
sığdı mı yüreğine
bir kaktüse diken
oldun mu

bir meyveye kabuk
darağacına urgan
sen hiç ekin oldun mu
biçilesi...
hiç sap oldun mu
harmanda döğülesi

sen hiç yol oldun mu
gidilesi
sen hiç var oldun mu
sen hiç sen oldun mu...

sen hiç aşk oldun mu?

N. Kaygısız.

Eski bir radyo gibi artık hayatlar

Aç avuçlarını...

Ve sen mavi

Gökyüzünden dinle benim sevgimi

Beyaz bulutlardan duvak yap kendine

Ay şahitken bize

Yıldızlardan yüzük yapıp

Taktım ellerine

Ve sen ne iyi geldin bana

Ve ben seninle doldurmuşken ruhumu

Kanat taktım birer birer

Yüreğimden uçuşan dizelerime

Hepsini yolladım sana

Aç avuçlarını...

O. Yalnızarıkan

Şiirin tamamı:
http://www.edebiyatdefteri.com/siir/1161250/sevginin-degismeyen-renkleri.html

Bağışla...

Âhh sol yanım...

gökyüzü kadar uçsuz sancılar girse de kalbime
ardımda bıraktım günleri, tükettim zamanı.
o zaman ki
dudakları kurumuş iklimlerin çatlak toprağı gibi
öylesine susuz, ölesiye suskun.
bakışlarımdan akıyor artık özenle biriktirdiğim dünler.
öyle ya,
üzerime sağanak sağanak yağan
koca bir sensizliğe katlanıp, sesine hasret yaşlanıyorum.

"âhh sol yanım
hiç mi olmasın sana nazım?…"

kaç bahar geçti üstünden
kaç kış gelip çattı, gölgesi kaybolan gülüşlerime bilemezsin.
hem gözleri kör bu güneşin, belli.
oysa
avuçlarıma bıraktığı aşkıydı büyüttüğüm
göğsümün tam ortasına gömdüğüm…


E. Güneysu.

Eski bir aşk, yeni bir ayrılıktır...

Mavim ol!

Bakın bakalım, bu çiçek nereye gidiyor?

Leyla ile Mecnun'a dair...

Aşağıdaki paragraf; 15. yüzyılda yaşamış İranlı İslam âlimi ve şair Molla Câmî’nin "Leyla ile Mecnun’un Hikayesi" adlı eserinden alınmıştır. Biz de bunu günümüz Leylalarının bilgisine sunalım...

Olgunluk nedir?..

Yarım kalan şiirlerde adın...

Bir ülkeyse gözlerin