Bilmezdik ki, daha henüz...
Geçmemişken bile çocukluğumuz,
Masumane bir bakışla vurulup,
Yoluna başımızı...
Uğruna delikanlılığımızı koyduğumuz...
Ve bir daha, bir daha dolsun diyerek
Boş kadehlerini
Masalarına vurduğumuz!...
Meyhanelerinde bugün,
Ağıtlarla uğurladığımız
Koca bir gençliğin
Kaldırırken son kere,
Şerefine...
Kadehimizi,
Versin istiyoruz yeniden,
Versin!
Küskün kaderimizden...
Versin yitirdiğimizi...
Hiç yorum yok:
Yorum Gönder