15 Mart 2010 Pazartesi

ELVEDA DERKEN...


Gecenin sessizliğini
Yırtan bir tabanca sesidir,
Kalbimi ürpertir yokluğu,
Ansızın gözleri gelir aklıma
Hiç olmayacak bir vakitte...
Öldürmeye yeminli bir düşmanın
Soğuk namlusu gibi,
Merhametsiz...
Dayanır birden alnımın ortasına!
Gözlerimi yere eğer,
Gözlerine bakamam...
Kaderimdir bilirim,
Ondan kaçamam...



Bir büyük sessizlik
Dönerken dört yanımda
Kalan bir tek odur artık,
Zihnimde, kalbimde, aklımda...
Bedenim ruhumla vedalaşsın da tek
Kalsın yeter ki hayalim,
Bir aşina, bir tanıdık gibi hatırasında...






Aralık 1984, Maçka / İST.









Hiç yorum yok:

Yorum Gönder