sonbaharın
öteki adıdır hüzün
gidenleri hatırlatır
yağmur bulutları
sarmaya başlarken şehri
bulanık bir suya
düşen yüzün
yüreğimin son çırpınmasıdır
öyle ki
adımlarının gölge gölge
takibindeyim
bil ki adımını attığın her yerde
sen belirirken ben silinivermekteyim
bu nasıl rüzgar bir yapraklar bir de
ben üşüyorum.
tut ellerimden hüzün mevsiminde
yüreğinden düşüyorum
Önder YILMAZ (Hayalayna)/ 4 Ağustos 2007
http://www.edebiyatdefteri.com/siir/22012/
Hiç yorum yok:
Yorum Gönder