Eskidendi, Çok Eskiden

Hani erken inerdi karanlık,
Hani yağmur yağardı inceden,
Hani okuldan, işten dönerken,
Işıklar yanardı evlerde,

Eskidendi, çok eskiden.
Hani ay herkese gülümserken,
Mevsimler kimseyi dinlemezken,
Hani çocuklar gibi zaman nedir bilmezken,

Eskidendi, çok eskiden.
Hani hepimiz arkadaşken,
Hani oyunlar tükenmemişken,
Henüz kimse bize ihanet etmemiş,

Biz kimseyi aldatmamışken,
Eskidendi, çok eskiden.
Hani şarkılar bizi bu kadar incitmezken,
Hani körkütük sarhoşken gençliğimizden,
Daha biz kimseye küsmemiş,
Daha kimse ölmemişken,

Eskidendi, çok eskiden.
Şimdi ay usul, yıldızlar eski
Hatıralar gökyüzü gibi gitmiyor üstümüzden
Geçen geçti,
Geceyi söndür kalbim
Geceler de gençlik gibi eskidendi
Şimdi uykusuzluk vakti.

Murathan Mungan

Yeni adresim,..

Kimbilir...

Ergenlik, gençlik, olgunluk ve yaşlılık

Gece seni bir yıldız beklemiş...

Gönülle kazanılanın bereketi çoktur

Geçen geçti...

Dünyanın en acıklı sesi

Bu dinleyeceğiniz ses, Kauai o'o kuşunun sesi, ama bu ötüşe canlı tanık olma ihtimaliniz %0.
Çünkü bu ötüş, türünün son bireyine aitti. 1987 yılında kaydedildi.
Olmayan dişilerine kur yapıyordu.
Ve en sonunda kendisi de ölerek, soyu tükendi.
Dünyanın en acıklı sesi budur:

Kaynak: @azyazarozyazarr

Sitemnâme

ben ona sıkıntılı güz günlerinde
yedi renkli yaz yağmurları dilemişimdir hep
kırmaktan sakınarak duygu filizlerini
ve susturarak içimdeki uğultuyu
rüzgarımı olanca yumuşaklığıyla
salmak isteyerek üzerine
incinmesin diye tek
acıyı bile ters yüz eden
bir gülümsemeyle yüzümde…

ben ona gittikçe soğuyan zamanlarda
sıcacık bir sığınak olayım istemişimdir
insanlar içinde üşüdükçe
güvenle gelebileceği

-kuşların kanatları neden vardır?
-bir insan neden ağlar bu yaşına gelince?
-bulutlar gökyüzünün yükü müdür, süsü müdür?
-tutsağı mıdır rüzgarın, sevgilisi midir?

konuşayım istemişimdir hep, bir yüreğin dilince
cevabı olmayan sorularda boğmadan, kendimce

ben ona sabah olamasam da
dingin bir ikindi olayım istemişimdir
herşeyin usul usul durulduğu saatlerde gelsin
yüzünde uçuk bir gülümsemeyle
yaslasın yorgunluğunu yorgun omuzlarıma
serip üzerine yapraklarımın ağırlıksız yorganını
dinlendireyim istemişimdir hep, üşütmeden yüreğini…

ben ona ne istemişsem bu yalnızlık aylarında
gecikmiş... ince... güzel ve uzak...
birazcık da kendime istemiştim
sevgi adına…

(Bu şiiri, değerli şairlerimizden sayın Şükrü Erbaş'ın SİTEM şiirinden alıp, kendi "derdime" göre uyarladım. Hakkını helal etsin...)

.

Sonbaharda aşk güncesi

Aşkın hakikati, itiraf edilemeyecek kadar içseldir, uhrevidir. Aşk, bir ikindi vakti yalnız başınıza yürüdüğünüz patikada, kendini hayattan koparan mevsime takatsiz bir çığlık dahi atamadan teslim olan bir yaprağın düşüşünün kendi ruhunuzu nasıl kanattığını görüp de buna mani olamamaktır. Aşk, hayatın her anını onunla birlikteymişçesine bir yaşayış, aldığınız her nefese dahi el koyup, yerine kendisi geçen derin bir özleyiş, zamandan ve benlikten koparak, bir daha geri dönmemecesine onda ebedi bir kayboluştur.

(D. Cündioğlu'nun bir konuşmasından sonra içime dökülenler...)

Dinle, Anla, Yüzleş